W okresie międzywojennym Łotwa znalazła się w podobnej sytuacji jak Litwa i Estonia. Mimo to, modernizm nie odegrał znaczącej roli w budowaniu nowej tożsamości kraju, jak w przypadku sąsiednich państw. "Ryga mająca metropolitalny charakter, pozostała zdominowana przez architekturę późnego historyzmu i secesji, pochodzącą z okresu największego rozkwitu miasta na przełomie XIX i XX wieku. (...)
Nie oznacza to, że w kraju nie powstało wiele wybitnych realizacji modernistycznych, w tym również radykalnych projektów funkcjonalistycznych". (A)
Nie oznacza to, że w kraju nie powstało wiele wybitnych realizacji modernistycznych, w tym również radykalnych projektów funkcjonalistycznych". (A)
Jak zauważa Renate Caupale "na Łotwie zamanifestowały się niemal wszystkie przejawy modernizmu europejskiego. (...) Fakt, że w czasie zbiegły się odzyskanie niepodległości i początki dojrzałego modernizmu na Łotwie miał skutki polityczne, społeczne, kulturalne i artystyczne także w architekturze." (B)
1. Wśród realizacji z okresu międzywojennego znajdziemy przykłady stworzone w duchu awangardy. Większość lokalnych twórców pozostawało pod wpływem umiarkowanego funkcjonalizmu, czy konstruktywizmu. Kamienica wielofunkcyjna przy ul. Gertrudes 20, według projektu Nikolajsa Voitsa. Budowa w 1939 roku.
2. W końcówce lat 30. w Rydze powstało wiele reprezentacyjnych gmachów użyteczności publicznej. Jednym z nich jest Ministerstwo Finansów przy ul. Smilsu i Zirgu. Budowa w latach 1937-1939, projekt Aleksandrs Klinklāvs.
3. Kompleks mieszkaniowy przy ul. Ausekla 3, autorstwa Pavilsa Dreijmanisa, został ukończony w 1927 roku. Obiekt powstał w ramach programu budowy społecznych osiedli mieszkaniowych.
4. W centrum Rygi znajdziemy monumentalne budowle powstałe w duchu modernizmu, które nawiązują do współczesnej im wielkomiejskiej architektury w krajach niemieckojęzycznych. Realizacje te, wpisywały się w lokalny pejzaż architektoniczny. Łotewski Bank Aukcyjny, budowa 1931, projekt Alfreds Kars, Kurts Betge.
5. Cmentarz poległych żołnierzy, 1914 - 1918. Realizacja w latach 1924 - 1936. Autorzy Andrejs Zeidaks, Peteris Feders (arch. krajobrazu), Karlis Zale (rzeźba).
W opracowaniu tekstu, korzystano z
następujących źródeł:
- Andrzej Szczerski: "Modernizacje. Sztuka i architektura w nowych państwach Europy Środkowo-Wschodniej 1918-1939", Łódź 2010.
- Renate Caupale, "Art Deco i neoklasycyzm w architekturze lat 1900 - 1930 na wybranych przykładach Łotwy, Polski i Czechosłowacji" w Modernizm w Europie - modernizm w Gdyni. Gdynia 2009.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz